-تو چند سالته دخترجون؟ خیلی کم سن و سال میزنی. نگاهم به تسبیحی ک روی میز پرت می‌کند خیره مانده است و زبانم را پیدا نمی‌کنم. کتش را آرام از تنش بیرون می‌کشد. -لالی بچه؟ با توام... تند و کوتاه جواب می‌دهم: نه! نه آقا؟!  و برای آن که لال شدنم را توجیه کرده باشم اضافه می‌کنم. -نشنیدم! نگاه عاقل‌اندرسفیهی به صورتم می‌اندازد... دستم را روی دستگاه کوچک ضبط صدای انتهای جیبم می‌فشارم... باید استارتش کنم؟ مکالمات‌ عادی هم ممکن است به کار بیایند؟

_ زن منو با اجازه‌ٔ کدوم بی‌غیرتی بردید دکتر زنان واسه معاینه؟ حاج‌ بابا تسبیح دانه‌ درشتش را در دستش می‌گرداند و دستی به ریش بلندش می‌کشد. _تو دیگه حرف از غیرت نزن مردیکه! دختر منم زن توی هیچی‌ ندار نیست! عمران صدایش را بالاتر می‌برد. رگ‌ های ورم‌ کردهٔ گردنش خبر از فوران آتشفشان می‌دهند. _ زن من نیست و تو خونه منه حاج‌آقا؟ مامور کلانتری «لااله‌الا‌الله» زیر‌لبی زمزمه می‌کند.

کسری فخار یه تاجر سرشناس و موفقه با یه لقب خاص که توی تموم شهر بهش معروفه! عالی‌جناب! شاهزاده‌ای که  هیچ‌کس و بالاتر از خودش نمی‌دونه! اون بی رقیب تو کار و تجارته و سرد و مرموز توی روابط شخصیش! بودن با این مرد جدی و بی‌رقیب قوانین خاص خودش‌و داره و تاحالا هیچ زنی بیشتر از یکی دو شب شریک زندگی و سقف خونه‌ش نبوده! عالی‌جناب حتی توی انتخاب شریک

نگاهش را با لبخند از جایگاه عروس و داماد گرفت و دکمهٔ کت خوش‌ دوخت و اسپرتش را بست. با دقت اطراف را از نظر گذراند. همه‌ چیز مرتب بود. به‌ قاعده و طبق اصول. بیخود نبود تک‌ تک تاریخ‌ های چند‌ ماه آینده‌ اش هم برای مراسم عروسی رزرو شده بود. حالا تالار پذیرایی‌اش حسابی اسم و رسم در کرده بود. تذکری به یکی از پیشخدمت‌ها داد و جلوتر رفت. امشب مراسم خاصی بود. برای عروسی خواهر دوست قدیمی‌اش حسابی سنگ تمام گذاشته بود. همه چیز باید به نحو احسن انجام می‌شد ...

جاوید محتشم صاحب یکی از بزرگترین شرکت های مادلینگ لباس زنانه در دنیاست که به امپراطور صنعت مد زنان معروفه! تا اینکه دختری کم سن و سال و چشم و گوش بسته از یک خانواده‌ مذهبی و متعصب از خونه فرار میکنه و پا به شرکت جاوید خان عیاش و خوش گذرونی می‌ذاره که تو اولین دیدار وادارش میکنه ...

ترانه دختری که به اجبار پای در زندگی اعلا می‌گذارد. اعلا مردی مغرور و مستبد و سنگ دل. ترانه می‌تونه اعلا رو عاشق خودش کنه؟ ...