رمان دختر زرین چشم

متن کامل رمان دختر زرین چشم اثر اونوره دو بالزاک دانلود فایل PDF (با لینک مستقیم) – ویرایش جدید و بهبود یافته + مخصوص موبایل)

کتاب دختر زرین چشم، اثر انوره دوبالزاک، رمان‌نویس فرانسوی با سبک رئالیسم اجتماعی است که این بار راز مردی جوان به نام هانری دومارسه را برملا می‌کند. آیا هانری فرزند عشق است یا پسری نامشروع ؟؟؟ مسلّما از وحشت انگیزترین مناظر در پاریس، سیمای مردم فرانسه است؛ مردمی رنجور، رنگ پریده و آفتاب سوخته. پاریس سرزمینی گسترده که دائما متأثّر از طوفان منافع است. در چنین شرایطی، در حالی که مرگ همچون دروگری، انسان‌ها را بیش از جاهای دیگر درو می‌کند، به همان تعداد متولّد می‌شوند. از تمام منافذ این چهره‌های خمیده، ذکاوت و سمومی که مغزشان را آکنده است تراوش می‌کند. این‌ها چهره و قیافه نیستند، بلکه نقاب‌هایی از ضعف، قدرت، شادی و ریا هستند که همگی علائمی از حرصی ماندگار را در خود جای داده‌اند.

این‌ها چه می‌خواهند ؟ “زر یا شهوت”؟ برخی مطالعات بر روح پاریس می‌تواند بیانگر دلایل رنجوری چهره‌هایی باشد که یا جوان هستند یا پیر. جوانانی رنگ پریده و پیرانی بزک کرده که می‌خواهند جوان به نظر برسند. غریبه‌های ظاهربینی که این مردگان زنده را می‌بینند، در ابتدا از این پایتخت و از این آتلیه بزرگ لذّت‌ها احساس انزجار می‌کنند، امّا به زودی خود آن‌ها نیز نمی‌توانند از آن خارج شوند و می‌مانند تا با کمال میل تغییر قیافه دهند. کلمات اندکی برای توجیه فیزیولوژیکی رنگ دوزخی چهره‌های مردم پاریس کفایت می‌کند و به همین دلیل است که از سر شوخی نام “جهنّم” را به آن داده‌اند.

پرده ای از رمان دختر زرین چشم

تنها فرق میان کارگر و توانگر در این است که زمانی که کارگر آخرین واژه بی‌روحش را بر زبان جاری می‌کند در بیمارستان می‌میرد؛ حال آنکه یک توانگر از طبقه‌ای ‌مرفّه بر زندگی پافشاری دارد و زندگی می‌کند امّا دیگر سلامت گذشته را ندارد و شما صورت تکیده، بی‌روح و افسرده او را می‌بینید، چشمانش دیگر فروغی ندارد و پاهای بی‌توانش او را به مثابه آدمی مست درآورده که در “بولوار” ‌و در دامن معشوقه و شهر محبوبش به سختی و زحمت راه می‌رود. این طبقه مرفّه چه می‌خواهد؟ فندک گارد ملّی، “پتوفوی” ‌همیشه آماده، منصبی آبرومندانه برای “پدرلاشز” ‌و برای همسر سالخورده‌اش ‌مقداری طلا که از راه شرعی و قانونی بدست آمده باشد.

روز اوّل هفته برای او همانند یکشنبه است. استراحتش عبارت است از تفریح دسته جمعی به بیرون شهر با کالسکه کرایه‌ای؛ در طول این مسافرت کوتاه، همسر و فرزندانش با لذّت گرد و غبار را فرو می‌برند و در زیر آفتاب برشته می‌شوند؛ تنها چیزی که رنگ خوشی‌های آن‌ها ‌را تیره می‌کند، صاحب رستورانی است که آوازه غذای مسمومش در همه‌جا پیچیده یا مجلس رقص خانوادگی که انسان تا نیمه‌شب در آن خفه می‌شود.

برخی ساده لوحان از قدّیسین پسر تعجّب می‌کنند که در انتظار دیدن چیزهایی متحرّک در یک قطره آب هستند، امّا اگر “گارگانتوا”‌ی ‌”رابله” ‌شخصیّت استثنایی بی‌باک که هنوز درک نشده و این غولی که از کره‌ای ‌ملکوتی و آسمانی پا به این کره خاکی گذاشته، به تعمّق درباره این جنب و جوش ناشی از جریان زندگی در طبقه دوّم پاریس که ما شاهد یکی از فرمول‌های آن هستیم، می‌پرداخت در این باره چه می‌گفت؟

***

وحشت انگیزترین مناظر دنیا، بی گمان دیدار دهشت بار مردم پریده رنگ و زرد روی و افسرده پاریس است. پاریس میدان وسیعی است که بر اثر طوفان منافع شب و روز در جوش و خروش است و در زیر این طوفان خرمنی از مردم در تک و پو است. در پاریس داس مرگ مردم را بیش از هر جای دیگر درو می کند و باز دسته های دیگری با همان شدت و کثرت زاده می شوند. و از همه منافذ قیافه های پژمرده و پرچین این مردم فراست و هوس و سمومی که مغزشان را انباشته است، بیرون می ریزد. نه… اینها را نمی توان قیافه خواند؛ این قیافه ها را نقاب، نقاب ضعیف، نقاب قدرت، نقاب فقر و بدبختی، نقاب شادی، نقاب تزویر و ریا باید نام داد.

در همه این قیافه های پژمرده و رنگ پریده، آثار و علایم شگرف حرص و آز سوزانی خوانده می شود. این مردم چه می خواهند؟… زر می خواهند یا خوشی … بررسی هایی درباره روح پاریس می تواند علل زردی قیافه مرگ بار مردم پاریس را تشریح کند. این قیافه یا جوان است یا پیر! جوانانی رنگ پریده و افسرده و پیرانی بزک کرده که تظاهر به جوانی می کنند. بیگانگان ظاهر بینی که پای در این شهر می گذارند و این مردم را، که گویی از قبر بیرون آمده اند، می بینند؛ در آغاز کار از این پایتخت، از این کارگاه بزرگ خوشی ها و شادی ها احساس تنفر می کنند اما خود آنان به زودی چنان گرفتار پاریس می شوند که دیگر پای از این بیرون نمی نهند. در پاریس و در آغوش پاریس بطیب خاطر تغییر قیافه می دهند…