در سال ۱۸۹۸ انگلستان تصمیم گرفت تا در کنیا یک خط اهن بسازد و کار ساخت و ساز را به سرعت آغاز کرد.
اما ناگهان مشکلی بزرگ پیش آمد و کارگران یکی یکی شروع به ناپدید شدن کردند!
در مسیر این راه‌آهن دو شیر برادر زندگی می کردند که از خوردن گوشت انسان لذت میبردند. در آن منطقه هوا بسیار گرم و سختی کار زیاد بود و بعضی از کارگرانی که می‌مردند در میان علفها انداخته می‌شدند.
خوردن جسد آنها توسط دو شیر نر کم کم آنها را به آدمخواران دهشتناکی تبدیل کرد و منجر به حمله آنها به اردوگاه‌ها و کشتن و دزدیدن کارگران شد.
این شیرهای غول پیکر نزدیک به ۳ متر طول داشتند و درون غاری مخوف زندگی می کردند.
آنها همیشه طعمه‌های خود را از میان کارگران بیچاره محلی و هندی انتخاب می کردند که برای ساخت راه آهن به منطقه آمده بودند.
بومیان آنها را اهریمن دانسته و نام “روح” و تاریکی”را روی آنها گذاشتند. این دو برادر قبل از کشته شدن توانستند ۱۴۵ نفر را بخورند.
سرانجام این دو شیر غول پیکر توسط شکارچیان و افسران انگلیسی پس از کش و قوس های فراوان کشته شدند.
فاصله کشته شدن شیر اول با شیر دوم بیست و یک روز بود.
هم اکنون جمجمه این دو شیر برادر در یکی از موزه های حیات‌وحش کنیا نگه داری می شوند و پوست آنها میان با قیمت های گزافی میان مجموعه داران دست به دست می گردد.
جسد “روح” و تاریکی” در مقابل جمجمه قربانیان آنها، کنیا
