رمان گورکن جلد 2

متن کامل رمان گورکن جلد 2 اثر حدیث دانلود فایل PDF (با لینک مستقیم) – ویرایش جدید و بهبود یافته + مخصوص موبایل)

ما یه گروهیم، یه باند. ما تشکیل شدیم از ۵ عضو. ما گورکنیم، گورکن اسم ماست. گورکن ها به زور به ۹۰ سانت میرسن، اما باهمین جثه کوچیکشون از خانوادهشون  با سرسختی محافظت میکنن، حتی در مقابل حیوونایی که از خودشون بزرگترن. گورکن ها برای خانوادشون هر کاری میکنن. درست مثل ما، ما بی دلیل گورکن نشدیم.

پرده ای از رمان گورکن

خیلی وقت بود ازش خبرنداشتم، درواقع از هیچ کدومشون خبر نداشتم. دلم براشون تنگ شده بود، حتی دلم برای شوخی ها و کل کل های سینان و آسلی هم تنگ شده بود. با دیدن برگه ی بوراک برای تصمیمی که چند وقت بود روش فکر میکردم مصمم تر شدم. برگه رو داخل کشو گذاشتم و دستمو لای دفترچهم گذاشتم و رندوم یه صفحه رو باز کردم. کیهان گفت: چیکار میکنی؟ بدون اینکه به صفحه ای که باز شده بود نگاه کنم گفتم: این دفتر و با آراس پر کردم، گاهی که دلم براش تنگ میشد رندوم یه صفحه رو باز میکردم و میخوندم. به صفحه ای که باز شده بود نگاه کردم، این صفحه رو مشترک نوشته بودیم، نصفش خط من بود و نصفش خط آراس. به تاریخی که بالای صفحه نوشته شده بود نگاه کردم، مربوط میشد به ۱۵سال پیش یعنی زمانی که فقط ۱۳سالمون بود. روی مبل نشستم و کیهانم کنارم نشست، دفتر و طوری گرفتم که کیهانم بتونه بخونه. اول صفحه با خط آراس شروع میشد.

“همین الان آسو با بوراک دعواش شد، آسو با اینکه مقصره قصد نداره از بوراک عذرخواهی کنه، این یکی از ویژگی های بد خواهر قوی منه”. چند خط بعدی رو من نوشته بودم. “درسته که من مقصر بودم ولی بوراک نباید انقدر ضعیف باشه که با یه حرف بزنه زیر گریه، همیشه این ضعیف بودنش اذیتم میکنه”. دوباره خط آراس بود، این صفحه طوری نوشته شده بود که انگار داشتیم برای هم نامه مینوشتیم و حرفامونو با نوشتن به هم میزدیم. “همه مثل تو قوی نیستن آسو، من و بوراک مثل تو قوی نیستیم پس تو باید حواست به ما باشه، من و بوراک خیلی دوست داریم آسو، تو همیشه قوی باش قل کوچولم”… دوباره چند خط بعدی رو من نوشته بودم. “من همیشه قوی میمونم، درست همونطور که بابابزرگ بهم یاد داده. بابابزرگ میگه هیچوقت اون زنجیر و پلاک شبدرچهاربرگی که بهم هدیه داده رو از گردنم در نیارم چون اون باعث میشه قوی بمونم، دوست دارم آراس، برادر چشم دریایی من.”.. تموم شد…

اون صفحه رو با چشمه ای گریون تموم کردم. آراس همیشه ازم میخواست قوی باشم و من قوی شدم. آراس همیشه بهم توصیه میکرد قوی باشم و آرکان این قوی بودن رو یادم میداد. انگار هردوشون میدونستن یه روزی این قوی بودنه به کارم میاد. کیهان سرمو بوسید و اشکامو پاک کرد. _تو یه زن قوی هستی آسو، خیلی قوی… و من به این قوی بودنت افتخار میکنم. به آرومی از کنار کیهان بلند شدم و رفتم سمت کشوی میزم، دنبال اون زنجیر شبدر چهاربرگ میگشتم اما پیداش نمیکردم. نمیدونستم کجا گذاشتمش؟…! رفتم سراغ جعبه جواهراتمو بالاخره پیداش کردم. با دیدن پلاک شبدر چهاربرگ صدای آرکان تو گوشم پیچید که به این اسم صدام میزد. دلم براش تنگ شده بود، درسته که ۱۳سال پدر بزرگ خوبی برام نبود ولی سالهای قبلش بهترین پدربزرگی بود که میتونستم داشته باشم.